/

NEW GREAT RELEASES : PIANO EXPLORATIONS 2022

Listen in Spotify, Deezer, iTunes, Tidal, Qobuz, YouTube Music, Amazon Music, Shazam and more

NGC 2174 - Monkey Head Nebula - Mglawica Glowa Malpy

NGC 2174, Monkey Head Nebula, Mglawica Glowa Malpy. Astrofotografia, Astrofotografie, Astrophotography, Kosmos, Universum, Hubble telecsope, James Webb Telescope, Explore Scientific, NASA, ESA

Mgławica Głowa Małpy - NGC 2174 – obszar H II (również mgławica emisyjna) znajdujący się w konstelacji Oriona. Został odkryty 6 lutego 1877 przez Édouarda Stephana. Znajduje się w odległości około 6400 lat świetlnych od Ziemi.


NGC 2174 otacza gromadę otwartą młodych gwiazd NGC 2175. Mgławica ta zajmuje obszar nieba większy od Księżyca w pełni. Kosmiczny Teleskop Hubble'a wykonał wąskopasmowe zdjęcie mgławicy, gdzie pod kanał zielony zdjęcia przypisana jest emisja wodoru (w rzeczywistości czerwień), pod kanał czerwony emisja siarki (daleka czerwień), a pod kanał niebieski - tlenu (zieleń). Natomiast w świetle widzialnym obraz NGC 2174 jest zdominowany przez czerwone świecenie wodoru.


NASA: „Masywne, nowo powstałe gwiazdy znajdujące się w pobliżu środka mgławicy (i po prawej stronie na tym zdjęciu) rozbijają pył znajdujący się w mgławicy. Światło ultrafioletowe z tych jasnych gwiazd pomaga rzeźbić pył w gigantyczne słupy. Mgławica składa się głównie z wodoru, który ulega jonizacji pod wpływem promieniowania ultrafioletowego. Gdy cząsteczki pyłu międzygwiazdowego są ogrzewane przez promieniowanie gwiazd w centrum mgławicy, nagrzewają się i zaczynają świecić w podczerwieni.”


Źródła 


Wikipedia: 

https://pl.wikipedia.org/wiki/NGC_2174, https://en.wikipedia.org/wiki/NGC_2174


NASA

https://science.nasa.gov/image-detail/new-hubble-image-of-ngc-2174/

https://hubblesite.org/contents/media/images/2014/18/3336-Image.html


ESA: https://esahubble.org/images/heic1406b/

08.02.2024

Blogeinträge

Galaktyka Cygaro - Cigar Galaxy - Messier 82

Messier 82 - Cigar Galaxy, Galaktyka Cygaro, Zigarrengalaxie,  NGC 3034,

M82 lub Galaktyka Cygaro  - galaktyka spiralna z poprzeczką w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy. 


W zakresie podczerwieni jest najjaśniejszą galaktyką na niebie. Messier 82 jest galaktyką gwiazdotwórczą, zachodzi w niej intensywny proces powstawania nowych gwiazd. Galaktyka ta należy do grupy galaktyk M81. Galaktyka Cygaro znajduje się w odległości około 12 milionów lat świetlnych od Ziemi i oddala się z prędkością około 50 km/s. Jej wymiary obserwowane wynoszą 11,2' × 4,3', jasność obserwowana około 8,4m. Podobnie jak NGC 5195 i NGC 5128 (Centaur A), M82 jest znacznie jaśniejsza w podczerwieni niż w świetle widzialnym.


NASA: M82 świeci jasno w podczerwieni i jest niezwykła ze względu na swoją aktywność formowania się gwiazd. Galaktyka Cygaro doświadcza oddziaływań grawitacyjnych ze swoim galaktycznym sąsiadem, M81, powodując niezwykle wysokie tempo formowania się gwiazd - wybuch gwiazd.

jądro M82. 


Wokół centrum galaktyki młode gwiazdy rodzą się 10 razy szybciej niż w całej naszej galaktyce Drogi Mlecznej. Promieniowanie i energetyczne cząstki z tych nowo narodzonych gwiazd wbijają się w otaczający gaz, a powstały w ten sposób wiatr galaktyczny spręża wystarczającą ilość gazu, aby utworzyć miliony kolejnych gwiazd. Szybkie tempo powstawania gwiazd w tej galaktyce w końcu zostanie samoograniczone. Gdy formowanie się gwiazd stanie się zbyt intensywne, zużyje lub zniszczy materiał potrzebny do wytworzenia większej liczby gwiazd. Gwiezdny wybuch ustąpi, prawdopodobnie za kilkadziesiąt milionów lat.


M82 została odkryta, wraz ze swoją sąsiadką M81, przez niemieckiego astronoma Johanna Elerta Bode w 1774 roku. Znajdująca się w odległości 12 milionów lat świetlnych od Ziemi w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy, M82 ma jasność 8,4 i jest najlepiej widoczna w kwietniu. Chociaż jest ona widoczna jako plama światła w lornetce w tym samym polu widzenia co M81, do dostrzeżenia jądra galaktyki potrzebne są większe teleskopy.


Źródła 


Wikipedia: 

https://pl.wikipedia.org/wiki/Galaktyka_Cygaro


NASA

https://science.nasa.gov/mission/hubble/science/explore-the-night-sky/hubble-messier-catalog/messier-82/

Messier 82 - Cigar Galaxy, Galaktyka Cygaro, Zigarrengalaxie,  NGC 3034,

06.02.2024

Blogeinträge

Podwójna gromada Perseusza NGC 869 i NGC 884, The Double Cluster in Perseus

Podwójna gromada Perseusza NGC 869 i NGC 884, The Double Cluster in Perseus
Podwójna gromada Perseusza NGC 869 i NGC 884, The Double Cluster in Perseus

Podwójna gromada Perseusza (znana również jako h+χ Persei oraz Rękojeść Miecza[1]) – gromada utworzona przez dwie gromady otwarte NGC 869 oraz NGC 884. Znajduje się w gwiazdozbiorze Perseusza.


Podwójna gromada Perseusza została po raz pierwszy skatalogowana przez greckiego astronoma, Hipparcha, choć z pewnością była obserwowana już znacznie wcześniej. Wynika to z faktu, że gromada ta jest widoczna gołym okiem.


Obie gromady znajdują się w odległości ponad 7000 lat świetlnych od Ziemi, jednak od siebie są oddalone już tylko o setki lat świetlnych. Kolejną cechą łączącą te gromady jest ich podobny wiek, który można ocenić na podstawie właściwości poszczególnych gwiazd obu gromad. Są one stosunkowo młodymi grupami, NGC 869 ma 5,6, a NGC 884 3,2 miliona lat według Katalogu nieba 2000. Dla porównania, wiek Plejad szacuje się na 75 do 150 milionów lat. NGC 869 do Ziemi zbliża się z prędkością 22 km/s, a NGC 884 zbliża się z podobną prędkością 21 km/s. Obie gromady zawierają gwiazdy znacznie młodsze i gorętsze od Słońca. Dowodzi to, że te dwie gromady powstały najprawdopodobniej z tego samego obszaru formowania gwiazd.

Każda z nich zajmuje na niebie obszar o wielkości kątowej odpowiadającej wielkości Księżyca w pełni. NGC 869 jest jaśniejsza i zawiera więcej gwiazd (około 200) niż NGC 884, która z kolei jest bardziej rozproszona. Większość gwiazd w gromadach jest niebieskobiała, ale w obrębie i w pobliżu NGC 884 znajduje się kilka czerwonych olbrzymów. Przez lornetkę można zobaczyć zakrzywiony warkocz gwiazd wybiegający na północ w stronę dużego skupiska gwiazd zwanego gromadą 


Znajdująca się w odległości jakichś 7 tysięcy lat świetlnych, para otwartych, galaktycznych gromad gwiazd jest łatwym celem obserwacji lornetkowych, gdyż z ciemnych terenów jest widoczna nawet gołym okiem. Skatalogowana została już w 130 roku p.n.e. przez greckiego astronoma, Hipparchusa. Obecnie znana jest jako h i chi Persei, albo NGC 869 (z lewej) oraz NGC 884. Same gromady oddalone są od siebie zaledwie o kilkaset lat świetlnych i zawierają gwiazdy znacznie młodsze i gorętsze, niż nasze Słońce. Oprócz bliskości, gromady łączy również podobny ich wiek, wynikający z właściwości poszczególnych ich gwiazd. Jest to dowód na to, że obie gromady powstały najpewniej z tego samego obszaru formowania gwiazd.



Źródła 


Wikipedia: https://pl.wikipedia.org/wiki/Podwójna_gromada_Perseusza

NASA https://www.starobserver.org/ap201118/


http://apod.pl/apod/ap031202.html

16.11.2023

Blogeinträge

IC 1871 -  Soul Nebula  - Mgławica Dusza

IC 1871 -  Soul Nebula  - Mgławica Dusza

Czy serce i dusza naszej Galaktyki znajdują się w Kasjopei? 


Być może nie, ale to właśnie tam znajdują się dwie jasne mgławice emisyjne o przydomkach Serce i Dusza. Mgławica Serce, oficjalnie nazwana IC 1805 i widoczna na wyróżnionym zdjęciu w prawym górnym rogu, ma kształt przypominający klasyczny symbol serca. Kształt ten być może pasuje do Walentynek. Mgławica Dusza została oficjalnie oznaczona jako IC 1871. Obie mgławice świecą jasno w czerwonym świetle naenergetyzowanego wodoru, jednego z trzech kolorów pokazanych w tym trójkolorowym montażu. Światło potrzebuje około 6000 lat, aby dotrzeć do nas z tych mgławic, które łącznie rozciągają się na około 300 lat świetlnych. Badania gwiazd i gromad, takich jak te znajdujące się w mgławicach Serce i Dusza, koncentrowały się na tym, jak tworzą się masywne gwiazdy i jak wpływają na swoje otoczenie.


Ipod NASA  https://apod.nasa.gov/apod/ap230214.html


















Gwiazdy formują się w Duszy Królowej Aethopii. Mówiąc dokładniej, duży obszar formowania się gwiazd zwany Mgławicą Duszy można znaleźć w kierunku gwiazdozbioru Kasjopei, którą mitologia grecka uznaje za próżną żonę króla, który dawno temu rządził ziemiami otaczającymi górny bieg rzeki Nil. Znana również jako Westerhout 5 (W5), Mgławica Dusza zawiera kilka otwartych gromad gwiazd, grzbietów i filarów zaciemnionych przez kosmiczny pył oraz ogromne bańki ewakuacyjne utworzone przez wiatry młodych masywnych gwiazd. Znajdująca się w odległości około 6500 lat świetlnych Mgławica Dusza rozciąga się na około 100 lat świetlnych i jest zwykle obrazowana obok swojej niebiańskiej sąsiadki Mgławicy Serce (IC 1805). Prezentowany obraz jest złożeniem ekspozycji wykonanych w różnych kolorach: czerwonym emitowanym przez wodór, żółtym emitowanym przez siarkę i niebieskim emitowanym przez tlen.


Ipod NASA https://apod.nasa.gov/apod/ap230314.html

IC 1871 -  Soul Nebula  - Mgławica Dusza

16.11.2023

Blogeinträge

M81 & M82: Bode & Cigar Galaxy - Galaktyka Bodego & Galaktyka Cygaro

M81 & M82: Bode & Cigar Galaxy - Galaktyka Bodego & Galaktyka Cygaro

M81 Galaktyka Bodego - Odkryta przez niemieckiego astronoma Johanna Elerta Bode w 1774 roku, M81 jest jedną z najjaśniejszych galaktyk na nocnym niebie. Znajduje się w odległości 11,6 miliona lat świetlnych od Ziemi w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy i ma jasność pozorną 6,9. Przez lornetkę galaktyka jawi się jako słaba plama światła w tym samym polu widzenia co M82. Mały teleskop pozwoli dostrzec jądro M81. Galaktykę najlepiej obserwować w kwietniu.


Ten oszałamiający obraz Hubble'a został złożony z obserwacji w świetle widzialnym i podczerwonym. Spiralne ramiona galaktyki, które wiją się aż do jej jądra, składają się z młodych, niebieskawych, gorących gwiazd powstałych w ciągu ostatnich kilku milionów lat. Znajduje się tam również populacja gwiazd powstałych podczas epizodu formowania się gwiazd, który rozpoczął się około 600 milionów lat temu. Światło ultrafioletowe pochodzące od gorących, młodych gwiazd fluoryzuje otaczające je obłoki wodoru. Wiele falistych pasów pyłu wije się aż do jądra M81.


Centralne wybrzuszenie galaktyki zawiera znacznie starsze, bardziej czerwone gwiazdy. Jest ono znacznie większe niż wybrzuszenie Drogi Mlecznej. W centrum M81 znajduje się czarna dziura o masie 70 milionów mas Słońca, która jest około 15 razy większa od centralnej czarnej dziury Drogi Mlecznej. Poprzednie badania Hubble'a wykazały, że rozmiar czarnej dziury w jądrze galaktyki jest proporcjonalny do masy wybrzuszenia galaktyki.


M82 lub galaktyka Cygaro, świeci jasno w podczerwieni i jest niezwykła ze względu na swoją aktywność formowania się gwiazd. Galaktyka Cygaro doświadcza oddziaływań grawitacyjnych ze swoim galaktycznym sąsiadem, M81, powodując niezwykle wysokie tempo formowania się gwiazd - wybuch gwiazd.


Wokół centrum galaktyki młode gwiazdy rodzą się 10 razy szybciej niż w całej naszej galaktyce Drogi Mlecznej. Promieniowanie i energetyczne cząstki z tych nowo narodzonych gwiazd wbijają się w otaczający gaz, a powstały wiatr galaktyczny spręża wystarczającą ilość gazu, aby utworzyć miliony kolejnych gwiazd. Szybkie tempo powstawania gwiazd w tej galaktyce w końcu zostanie samoograniczone. Gdy formowanie się gwiazd stanie się zbyt intensywne, zużyje lub zniszczy materiał potrzebny do wytworzenia większej liczby gwiazd. Gwiezdny wybuch ustąpi, prawdopodobnie za kilkadziesiąt milionów lat.


Źródła: 


NASA: 

M81: https://science.nasa.gov/mission/hubble/science/explore-the-night-sky/hubble-messier-catalog/messier-81/

M82: https://science.nasa.gov/mission/hubble/science/explore-the-night-sky/hubble-messier-catalog/messier-82/


Wikipedia: 

M81  https://pl.wikipedia.org/wiki/Galaktyka_Bodego

M82 https://pl.wikipedia.org/wiki/Galaktyka_Cygaro

14.11.2023

Blogeinträge

Diese Website verwendet Cookies. Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung für Details.

OK