NGC 2244 Mgławica Rozeta - Rosetta Nebula - Caldwell 50
Wikipedia:
Mgławica Rozeta (znana również jako Caldwell 49) to region H II znajdujący się w pobliżu jednego z końców gigantycznego obłoku molekularnego w regionie Monoceros Galaktyki Drogi Mlecznej. Z mgławicą ściśle związana jest gromada otwarta NGC 2244 (Caldwell 50), której gwiazdy powstały z materii mgławicy.
Mgławica ma kształt przypominający ludzką czaszkę i jest czasami nazywana "Mgławicą Czaszka". Nie należy jej mylić z NGC 246, która również nosi przydomek "Mgławica Czaszka". Kompleks posiada następujące oznaczenia w New General Catalogue (NGC):
NGC 2237 - Część obszaru mgławicowego (używana również do oznaczenia całej mgławicy)
NGC 2238 - część obszaru mgławicowego
NGC 2239 - część obszaru mgławicowego (odkryta przez Johna Herschela)
NGC 2244 - gromada otwarta w obrębie mgławicy (odkryta przez Johna Flamsteeda w 1690 r.)
NGC 2246 - część obszaru mgławicowego
Gromada i mgławica znajdują się w odległości 5000 lat świetlnych od Ziemi i mają średnicę około 130 lat świetlnych. Promieniowanie młodych gwiazd wzbudza atomy w mgławicy, powodując, że same emitują promieniowanie, tworząc mgławicę emisyjną, którą widzimy. Masę mgławicy szacuje się na około 10 000 mas Słońca.
NASA:
„Ten złożony obraz przedstawia region formowania się gwiazd Rozety, znajdujący się około 5000 lat świetlnych od Ziemi. Dane z obserwatorium rentgenowskiego Chandra są zaznaczone na czerwono i obrysowane białą linią (najedź myszką na powyższy obraz). Promieniowanie rentgenowskie ujawnia setki młodych gwiazd skupionych w centrum obrazu i dodatkowe słabsze gromady po obu stronach. Gromady te są oznaczone na obrazie tylko w promieniach rentgenowskich, gdzie są bardziej widoczne dla oka. Dane optyczne z Digitized Sky Survey i Kitt Peak National Observatory (fioletowe, pomarańczowe, zielone i niebieskie) pokazują duże obszary gazu i pyłu, w tym gigantyczne filary, które pozostały po tym, jak intensywne promieniowanie masywnych gwiazd spowodowało erozję bardziej rozproszonego gazu.
Niedawne badania gromady nazwanej NGC 2237, przeprowadzone przez Chandrę, dostarczyły pierwszych danych na temat gwiazd o niskiej masie w tej gromadzie satelitarnej. Wcześniej w NGC 2237 odkryto tylko 36 młodych gwiazd, ale badania na Chandrze zwiększyły tę próbę do około 160 gwiazd. Obecność kilku gwiazd emitujących promieniowanie rentgenowskie wokół filarów i wykrycie wypływu - powszechnie kojarzonego z bardzo młodymi gwiazdami - pochodzącego z ciemnego obszaru obrazu optycznego wskazuje, że formowanie się gwiazd w NGC 2237 jest kontynuowane (wypływ i niektóre filary są oznaczone na zbliżeniu). Łącząc te wyniki z wcześniejszymi badaniami, naukowcy doszli do wniosku, że centralna gromada uformowała się jako pierwsza, po czym nastąpiła ekspansja mgławicy, która zapoczątkowała formowanie się sąsiednich gromad, w tym NGC 2237.”
Źródła:
Wikipedia: https://en.wikipedia.org/wiki/Rosette_Nebula
NASA: https://www.nasa.gov/image-article/rosette-nebula/
SEDS: http://www.messier.seds.org/xtra/ngc/n2244.html
