NGC 7129 Reflection Nebula in Cepheus / Mgławica refleksyjna w gwiazdozbiorze Cefeusza
NGC 7129 to mgławica refleksyjna znajdująca się w odległości 3300 lat świetlnych w gwiazdozbiorze Cefeusza. Młoda gromada otwarta jest odpowiedzialna za oświetlenie otaczającej ją mgławicy. Ostatnie badania wskazują, że gromada zawiera ponad 130 gwiazd mających mniej niż 1 milion lat.[potrzebne źródło] NGC 7129 znajduje się zaledwie pół stopnia od pobliskiej gromady NGC 7142. Mgławica ma kształt pąka róży; młode gwiazdy wydmuchały dużą, dziwnie ukształtowaną bańkę w obłoku molekularnym, który otaczał je w momencie narodzin. Różowy kolor pochodzi od świecących ziaren pyłu na powierzchni bańki, które są podgrzewane przez intensywne światło młodych gwiazd znajdujących się wewnątrz. Światło ultrafioletowe i widzialne wytwarzane przez młode gwiazdy jest pochłaniane przez otaczające je ziarna pyłu. W wyniku tego procesu są one podgrzewane i uwalniają energię w dłuższych falach podczerwonych, co zostało sfotografowane przez Kosmiczny Teleskop Spitzera. Czerwonawe kolory na fałszywym obrazie w podczerwieni sugerują dystrybucję bogatego w węglowodory materiału molekularnego. Znacznie chłodniejszy obłok molekularny na zewnątrz bańki jest w większości niewidoczny dla Spitzera. Jednakże, trzy bardzo młode gwiazdy w pobliżu centrum mgławicy wysyłają strumienie gazu naddźwiękowego do obłoku. Zderzenia tych strumieni podgrzewają cząsteczki tlenku węgla w mgławicy. Powoduje to złożoną mgławicowość, która wygląda jak łodyga pąka róży.
NASA Młode słońca wciąż znajdują się w zapylonej NGC 7129, oddalonej o około 3000 lat świetlnych w kierunku królewskiego gwiazdozbioru Cefeusza. Chociaż gwiazdy te są w stosunkowo młodym wieku, liczącym zaledwie kilka milionów lat, prawdopodobne jest, że nasze Słońce uformowało się w podobnym gwiezdnym żłobku około pięć miliardów lat temu. Najbardziej widoczne na ostrym obrazie są piękne niebieskawe obłoki pyłu, które odbijają młodzieńcze światło gwiazd. Ale zwarte, głęboko czerwone półksiężyce są również markerami energetycznych, młodych obiektów gwiezdnych. Znane jako obiekty Herbig-Haro, ich kształt i kolor są charakterystyczne dla świecącego gazu wodorowego wstrząsanego przez dżety wypływające z nowo narodzonych gwiazd. Jaśniejsze, rozciągnięte włókna czerwonawej emisji mieszające się z niebieskawymi chmurami są spowodowane przez ziarna pyłu skutecznie przekształcające niewidzialne ultrafioletowe światło gwiazd w widzialne światło czerwone poprzez fotoluminescencję. Ostatecznie pierwotny gaz i pył w tym regionie ulegną rozproszeniu, a gwiazdy oddalą się od siebie, gdy luźna gromada będzie krążyć wokół centrum Galaktyki. Przetwarzanie tego niezwykłego złożonego obrazu ujawniło słabe czerwone pasma emisji w prawym górnym rogu. Zostały one niedawno uznane za prawdopodobną pozostałość po supernowej i są obecnie analizowane przez Bo Reipurtha (Uniwersytet Hawajski), który uzyskał dane obrazu z teleskopu Subaru. Przy szacowanej odległości NGC 7129, ten teleskopowy widok obejmuje ponad 40 lat świetlnych.
NASA https://apod.nasa.gov/apod/ap160829.html
Wikipedia https://pl.wikipedia.org/wiki/Messier_92
