Caldwell 38 jest nazywana galaktyką Igła, ponieważ w większości teleskopów wygląda na cienką i ostrą jak szpilka. Jest to galaktyka spiralna, ale ponieważ widać ją niemal idealnie na wprost, jej spiralna struktura jest ukryta. To zdjęcie Hubble'a, wykonane za pomocą Wide Field and Planetary Camera 2, zapewnia szczegółowe spojrzenie na jądro galaktyki, które jest w dużej mierze przesłonięte przez grube wstęgi pyłu w ramionach spiralnych. Podczas gdy większość gwiazd galaktyki spiralnej leży w stosunkowo płaskiej płaszczyźnie, gromady kuliste są zwykle słabo rozmieszczone wokół galaktyki, otaczając ją jak rozproszona powłoka.Gdy galaktyka widziana jest na wprost, gromady kuliste łatwo gubią się w mieszaninie; gdy jednak galaktyka jest widziana na krawędzi, gromady te wyróżniają się.
Przeprowadzając badanie gromad kulistych w kilku galaktykach spiralnych, naukowcy byli w stanie zbadać, w jaki sposób gromady te tworzą się i ewoluują. Ich wyniki wydają się wskazywać, że gromady kuliste tworzą się z bardzo niską zawartością metalu, a następnie ich metaliczność rośnie z czasem w wyniku kolejnych połączeń z innymi gromadami kulistymi.
Galaktyka Igła została odkryta przez astronoma Williama Herschela w 1785 roku i jest również skatalogowana jako NGC 4565. Znajduje się w odległości około 40 milionów lat świetlnych w kierunku gwiazdozbioru Coma Berenices. Galaktykę najlepiej obserwować wiosną z półkuli północnej (jesienią z półkuli południowej), a dzięki jasności 9,6 jest dość łatwa do dostrzeżenia nawet przez niewielki teleskop. Przy użyciu większych teleskopów można dostrzec wyraźny ciemny pas przecinający jądro galaktyki.
